เพราะกระโปรงสั้น เลยทำให้ไม่สะดวกในการนั่ง แต่ก็จำต้องนั่งยองๆ ลงไป ใช้มือปิดอกเอาไว้ขณะพรวนดิน เสียงผิวปากดังขึ้นเพราะเห็นร่องอก ไอ้เข้มเข้ามานั่งใกล้ๆ ก่อนจะจับมือของพลับพลึงและช่วยพรวนดิน
“อุ๊ย! ปล่อยนะ”
“ให้พี่ช่วยนะ”
“แหม... จริงด้วย ให้พวกพี่ช่วยดีกว่า” ขวัญจิราหลบฉากแต่แอบมอง ถ้านางพลับพลึงโดนรุมโทรมในบ้านก็ดี เหมราชจะได้ไม่สนใจมันอีก ตอนนี้สามีของเธอไปทำงานทางสะดวกที่เธอจะจัดการพลับพลึงให้ย่อยยับ
เธอรู้ดีว่าเหมราชแต่งงานกับเธอเพราะความจำใจ แต่เธอจะทำให้เขาอยู่กับเธอไปจนเธอจะปอกลอกแม่ของเขาหมดตัวนั่นแหละ นางคุณนายจำปารักเธอมาก ชวนให้ไปลงทุนอะไรด้วยก็เชื่อ โง่ๆ แบบนี้จะหลอกไม่ให้เหลือแม้แต่บ้านอยู่เลยคอยดูสิ นึกสาแก่ใจที่เหมราชไม่สนใจเธอ แต่ไปสนใจนางชั้นต่ำพลับพลึงนั่นก็ต้องทำให้สาสมกับที่เขาไม่เห็นเธออยุ่ในสายตา ขวัญจิราเหยียดปาก พวกเศรษฐีบ้านนอกหน้าโง่ พอเห็นว่าเธอเป็นผู้รากม
