“อย่ายั่วโมโหกูนะที่รัก เพราะถ้ากูทำขึ้นมาจริงๆมึงจะมาโทษกูไม่ได้ ” อีธานลุกขึ้นยืนแล้วออกจากห้องที่รักไปปิดประตูเสียงดัง โครม！ก่อนจะเดินลงไปห้องใต้ดินอีกครั้งด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว แต่เขาไม่ได้คิดจะลงมาหาผู้หญิงคนนั้น ที่เขาลงมาเพื่อประชดที่รักเฉยๆ ที่จริงผู้หญิงคนนั้นวิลให้ลูกน้องส่งไปเตรียมขายเรียบร้อยแล้ว
( ที่รักเอ๊ย！แกหาเรื่องให้ตัวเองอีกแล้วนะ แล้วแบบนี้นายมาเฟียเถื่อนนั่นมันจะให้แกเข้าใกล้ไหมเนี่ย ) ที่รักได้เเต่พูดพึมพำคนเดียวในห้อง จึงรีบเปิดประตูตามอีธานลงไปห้องใต้ดิน แต่ลูกน้องอีธานไม่ยอมให้เข้าไปเธอจึงตะโกนอยู่หน้าประตู
“ คุณอีธานคะ ที่รักขอโทษ คุณเปิดประตูให้หนูหน่อยได้มั้ย.." อีธานที่กำลังสูบบุหรี่ก็ต้องหยุดชะงักมองไปที่ประตู เพราะมีลูกน้องเปิดประตูเข้ามา
“ นายครับ / คุณอีธานที่รักขอโทษ อย่าโกรธที่รักเลยได้ไหมคะ ขอที่รักเข้าไปหาหน่อย " ลูกน้องของอีธานยังไม่ทันได้พูดที่รักก็
