"ริสารู้สัจธรรมชีวิตข้อนี้ดีค่ะ"
คำตอบริสา
ใครนั้นบ้างในบ้านไม่หลั่งน้ำตา
เมื่อได้คำตอบเช่นนี้ รวิชก็คล้ายวิญญาณออกจากร่างหวนคืนกลับไปในวันที่ไม่สามารถรั้งวิญญาณของมารียาได้
มารียายิ้มกำลังใจเขาทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย
ก่อนจะค่อยๆ หมดลมหายใจไปรอยยิ้มนั้นยังเปื้อนอยู่บนใบหน้า
วินาทีนั้นสำหรับเขาเหมือนฟ้าถล่มลงมา
เขาสูญเสียคนรักอีกครั้งไม่ว่าจะครั้งไหน ก็เป็นเพราะเขาไร้ความสามารถ
เขาไม่ได้คิดเหมือนในแง่ของริสาเลย
แม้ตอนนี้จะยังไม่หายดี เขาจะไปหาหมอเพื่อที่จะได้กลับมาใช้ชีวิตที่ปกติกับครอบครัวที่เหลืออยู่
เขายังมีน้องธีรที่่มารียาได้ฝากให้ดูแล
“พ่อสัญญาณว่าจะรีบรักษาให้หายครับ พ่อจะเอาชนะมันให้ได้”
ฟ้าเริ่มมีเสียงตะวัน
รวิชยิ้มและเอ่ยรับปากลูก ให้ลูกและทุกคนสบายใจ
คุณย่ากลั้นน้ำตาไม่อยู่หันไปซบอกคุณปู่
ทุกคนน้ำตาคลอ ทุกคนต่างตื่นตั้น ในที่สุดก็มีวันนี้
“ค่ะคุณพ่
