“ช่วยตัวเองไปแล้วกันนะ” หญิงสาวก้มลงมองหนอนยักษ์ที่กำลังผงาดของหนุ่มบาร์เทนเดอร์ด้วยสายตาเวทนา ก่อนเดินไปที่ประตูห้อง
“เฮ๊...ทำไมยูทำแบบนี้”
“ขอโทษด้วย แต่ฉันไม่มีอารมณ์จริงๆ ขืนทำไปก็ไม่สนุกหรอก ถ้าคุณทนไม่ไหวก็เรียก รูมเมทมาทำให้สิ”
“คุณมันแย่จริง ๆ”
“ก็ได้...ฉันเป็นเอดส์น่ะ คุณยังอยากนอนกับฉันอยู่มั้ย?”
“ว่าไงนะ...ยูเป็นเอดส์” ประตูเปิดผาง...รูมเมทของเขากลับมาพอดี และทันได้ยินบทสนทนานั้นเต็มหู เขาเองก็อึ้งไปเหมือนกัน เธอพูดตบท้ายด้วยภาษาไทยไปแบบไม่ตั้งใจว่า...
“ใช้ได้ผลแฮะ...ถ้าหาผัวได้ จะสัก HIV ไว้บนหนอนเลย” แล้วเจ้าหล่อนก็หัวเราะร่า หันกลับมาทางประตู แล้วก็ต้องอึ้ง ตาค้าง
อาร์ต...นี่เธอตาฝาดไปใช่มั้ย?
รูมเมทชาวเอเชียของเจ้าหัวทองมองเธอด้วยสายตาปกติ ขณะเธอตัวสั่นงันงก ขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“อาร์ต นี่คุณยังไม่ไปเกิดอีกเหรอ คุณบ้ารึเปล่า”
มณีรินตะคอกเอา ๆ เขาที่ดูไม่สนใจเธอใ
