ไม่นานนัก...รถของเขาที่มุ่งหน้าออกชานเมือง ก็ชะลอแล้วเลี้ยวเข้าไปในซอยหนึ่ง ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวยามราตรี แต่สำหรับตอนกลางวันนั้นค่อนข้างเงียบ คนน้อยเหมือนซอยร้าง สองฝั่งถนนประกอบด้วยร้านเหล้า ผับบาร์เสียเป็นส่วนใหญ่ มีโมเต็ลและโรงแรมเล็ก ๆ บ้างประปราย
เขาขับจนสุดซอย ก็ถึงจุดหมาย เธอเห็นม่านรูดขนาดเล็กที่ค่อนข้างเงียบ แต่ดูหรูหรา ตั้งอยู่ทางฝั่งซ้ายมือ เขาขับรถผ่านประตูเข้าไปโดยง่าย เพราะเป็นสมาชิกวีไอพี
“เราอยู่กันสักสามชั่วโมงนะ” ทันทีที่เธอลงจากรถ เขาบอกเธอด้วยท่าทางอารมณ์ดี “อยากดื่มอะไรเป็นพิเศษมั้ย เดี๋ยวผมสั่งให้”
“ไม่ดีกว่าค่ะ” เธอกลัวสติไม่สมประกอบ เพราะมารอบนี้ไม่เหมือนรอบก่อนๆอย่างแน่นอน “ห้องนี้เหรอคะ”
ยุทธนาเปิดประตูให้เธอ เจ้าหล่อนก้าวเข้าไปด้วยท่าทางเหมือนคนมาที่นี่เป็นครั้งแรก ก็แน่ล่ะ เธอยังจำอะไรไม่ได้เลยนี่
“ใช่สิ....ห้องลายดอกกุหลาบสีแดงที่คุณชอบไงริน” เขาตรงเข
