อ้วก! แค่ก! แค่ก!
ไอวี่ตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าของวัน ทว่าใบหูเล็กกลับได้ยินเสียงแปลกๆดังเล็ดรอดออกมาจากห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอนใหญ่
คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่น ดันตัวลุกขึ้นก้าวเดินไปยังต้นทางของเสียง ภาพที่เห็น เดย์ไนท์นั่งเกาะชักโครกโก่งคออาเจียนไม่หยุด ใบหน้าหล่อเหลาซีดเผือด
“พี่เดย์ไนท์ไม่สบายหรอคะ" สองเท้าเล็กรีบเดินเข้าไปใกล้ด้วยความเป็นห่วง มือบางลูบแผ่นหลังหนาเบาๆ
“พี่คลื้นไส้...อึก! อยากอาเจียนครับ" เดย์ไนท์ตอบกลับมาเสียงขาดห้วง อาการวิงเวียนตีขึ้นไม่พัก
“ไปหาหมอมั้ยคะ หน้าซีดหมดแล้ว"
“พี่ยังไหวครับ"
“งั้นไปนอนพักก่อนค่ะ มา..ไอช่วย" ไอวี่โอบประคองร่างสูงที่ตอนนี้แทบไม่เหลือเรี่ยวแรงเดินออกจากห้องน้ำตรงไปนั่งลงบนเตียงกว้าง
“ไอบอกพี่ไม้ตามหมอให้นะ" จบคำ ไอวี่หมุนตัวเตรียมเดินไปด้านล่าง
“ไม่ต้องครับ พี่ไหว"
“อย่ามาดื้อกับไอนะพี่เดย์ไนท์!!" ไอวี่เอ่ยดุเสียงเขียว จะไม่มีแรงอยู่แล้วยั
