“อ่อยหรอคะ อื้ออ.." เสียงหวานกลืนหายกลับเข้าไปในลำคอ ริมฝีปากหนาประกบจูบลงที่อวัยวะเดียวกันอย่างรวดเร็ว บดจูบดูดดื่มและเร่าร้อนลึกซึ้ง มือหนาจับประคองท้ายทอยปรับองศาให้ร่างบางรับรสจูบได้ถนัด ปลายลิ้นหนาตวัดเกาะเกี่ยวสำรวจโพรงปากเล็กทั่วทุกซอกทุกมุม
“อื้มมม~"เสียงทุ้มครางต่ำอย่างพึงพอใจความหวานหอมของคนตรงหน้า ทำเขาควบคุมตัวเองแทบไม่ได้ ให้ความรู้สึกดียั่วเย้าอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก
“หยุดก่อนค่ะพี่เดย์ไนท์" ไอวี่เป็นฝ่ายขยับถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง เธอต้องหยุดเขาก่อนที่จะไม่ได้นอน
“ทำไมครับ?" เดย์ไนท์ขยับเข้าหาอีกครั้งแต่ทว่ากลับถูกมือเล็กดันแผงอกแกร่งเอาไว้เพื่อห้ามปราม
“แต่พรุ่งนี้เราต้องเดินทางแต่เช้านะ" เขาจะเอาให้ได้เลยใช่มั๊ย อดอยากปากแห้งมาจากไหน
“ไม่ทันแล้วครับ" จบคำ มือหนาจับรั้งมือบางสัมผัสความเป็นชายผ่านบ็อกเซอร์ “มันปวดไปหมดแล้ว" ถ้าไม่ได้ทำมันปวดขนาดนั้นเลยหรอ ฉันเริ่มสงสารพี่
