20
01.30น.
"พี่เฟียสขาาาา"เสียงหวานดังขึ้น ยกคางมาเกยบนอกผม
"...."ผมเงียบรอฟังว่าเธอจะพูดอะไร ปิดไฟนอนได้นานสองนานแล้วเธอก็ไม่ยอมนอน
"ตัวเล็กอยากกินนม"มันใช่เวลาหิวมั้ยวะเนี่ย
"อยากกินก็ลงไปกินสิ"ผมบอกเสียงห้วนแล้วนอนต่อ มันดึกมากแล้วผมง่วงพรุ่งนี้ก็ต้องไปทำงานอีก
"ตัวเล็กกลัว พี่เฟียสพาลงไปหน่อย"เด็กน้อยอ้อนต่อ
"ฉันง่วงแล้วตัวเล็ก อย่างอแง"
"ก็ตัวเล็กอยากกินอ่ะ!"เธอบอกอย่างเอาแต่ใจ
เพี๊ยะ!
"นอน!"ผมอดไม่ได้ฟาดมือลงบนก้นงอนทีหนึ่ง ให้เธอเลิกงอแง
"เจ็บ....."เด็กน้อยบอกเสียงสั่นเครือแล้วก็เงียบไป มุดหน้าซุกซอกแขนผม
"เฮ้อ...พาลงไปก็ได้"
ติ๊ด!
ผมถอนหายใจมองบน เอื้อมมือไปกดเปิดไฟ ต้องยอมยัยเด็กนี่ทุกทีสิหน่า
พรึบ!
"^^"เด็กน้อยลุกขึ้นนั่งยิ้มตาหยี อย่างได้ใจ
ผมพาตัวเล็กลงมาห้องครัวข้างล่าง นั่งรอเด็กหานมกิน ทำเหมือนเป็นเด็กอนุบาลไปได้ ที่ต้องกินนมก่อนนอนเนี่ย เฮ้อ....
"พี่เฟียส
