39
"ฮือออ ฮึกๆ ฮืออออ"เสียงร้องไห้ดังมาไม่หยุดจากมุมห้อง
"ตัวเล็ก"ผมลุกเดินไปหาเด็กน้อยที่ร้องไห้ขี้มูกโป่ง เมียก็รักลูกก็ห่วง จะทำไงดีวะ
"ไม่ต้องมาใกล้ ฮือออ ฮึกๆ ฮือออ"เธอเงยหน้าขึ้นบอกผม ขยับตัวหนีเมื่อผมนั่งลงใกล้ๆ นี่โกรธจริงจังเลย
สวบ
"ไม่ให้ใกล้ได้ไงนี่เมียพี่นะ"ผมสวมกอดร่างบางที่นั่งกอดเข่าตัวเอง เธอห้ามไม่ให้ผมเข้าใกล้ไม่ได้หรอก ถ้าคืนไหนไม่ได้กอดผมเธอจะนอนหลับหรอเด็กน้อยติดผมจะตาย
"ฮือออ ฮึกๆ ฮือออ"ยังร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด
"ตัวเล็กไม่รักลูกหรอ"ผมกอดปลอบเธออยู่สักพักถึงถาม
"รัก ฮือออ"
"รักก็รอพรุ่งนี้นะ ถ้าพี่ให้แล้วเกิดลูกเป็นอะไรตัวเล็กจะทำไง ไม่เสียใจหรอ"
"เสียใจ ฮืออออ"เด็กน้อยมีท่าทีลังเลใจกรอกตาไปมาอย่างใช้ความคิดสักครู่ถึงตอบ
"งั้นรอพรุ่งนี้นะ พี่ใช่ปากให้ก่อน"ผมยิ้มบาง ยกมือลูบหัวตัวเล็กเบาๆ
"ไม่! ไม่ใช้ปาก ไม่ทำแล้ว"เธอส่ายหัว ปาดน้ำตา ปฏิเส
