ตอนที่ 22
จากนั้นทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องก็เลยคุยกันและตกลงว่าจะต้องยอมทำตามที่ผู้ใหญ่บอก เพราะไม่อยากขัดต่อความเชื่อของชาวบ้านที่นี่ และถ้าไม่ทำตามก็คงจะทำให้ผู้ใหญ่บ้านและผู้คนที่นี่ไม่สบายใจเป็นแน่
เย็นนั้นจึงมีพิธีขอขมากันขึ้น เมื่อพิธีจบลงต้องไปบ้านของหัวหน้าเผ่า ให้เขาทำพิธีอยู่ในกระโจมทั้งคู่ และดื่มน้ำยาสมุนไพรคนละหนึ่งหม้อที่เตรียมไว้
“เป็นยาสมุนไพร คืนนี้พี่วิชญ์จะได้มีแรงไงคะ” สาวในหมู่บ้านคนหนึ่งที่ยกเอาหม้อดินต้มยาสมุนไพรมาให้รีบบอกตามที่สรวิชญ์ถาม เขาลองชิมดูแล้วก็ยื่นให้นาริที่นั่งข้าง ๆ ดื่มไปพร้อมกัน
“ยามันร้อนนะวิชญ์ ขม ๆ ด้วยอะ” นาริเอ่ยขึ้นและพยายามดื่มจนหมด ดีว่าหม้อไม่ใหญ่มาก ดื่มเสร็จก็ทำหน้าบูดเบี้ยวเพราะยาหม้อนี้มีรสฝาดและออกขม ๆ
“อื้ม!! กว่าจะดื่มหมดเกือบแย่” สรวิชญ์ที่กระดกแก้วที่รินจากหม้อต้มดื่มจนหมด พลางนึกในใจเอาอะไรมาให้กินวะเนี่ย ดื่มยากกว่าเหล้าซะอีก
