บทที่ 28 ไม่มีอารมณ์

1223 คำ

“ใครวะ?” คาเดนเอ่ยถามนักรบ “เลขากู” นักรบตอบเพื่อนสั้นๆ แล้วหันไปถามหญิงสาวที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวรัดติ้วจนเห็นหน้าอกหน้าใจชัดเจนกับกระโปรงทรงเอสั้นที่เรียกได้ว่าถ้าก้มก็แทบจะเห็นตูดอยู่แล้ว “มาทำไม” นักรบเอ่ยถามหญิงสาว “คุณแม่ให้มาตามกลับบ้านค่ะท่านประธาน” จอมใจ เลขาสาวของนักรบเอ่ย “ทำตัวเป็นเด็กเลยมึง ให้แม่มาตามเนี่ย” เคแลนพูดขึ้นมาหลังจากที่นั่งเงียบมานาน “กลับได้หรือยังคะ” เลขาสาวเร่งนักรบอีกครั้ง เพราะเธอเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว อยากทำงานให้เสร็จไวๆ แล้วกลับไปพักผ่อนเสียที นักรบถอนหายใจด้วยความหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาไม่อยากทำให้แม่ของเขาไม่สบายใจเพราะท่านร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงอยู่ นักรบกระดกเหล้าพรวดเดียวหมดแก้วแล้วจึงลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว “กูกลับก่อน” นักรบเอามือล้วงกระเป๋าสองข้างแล้วเอ่ยกับเพื่อนทั้งสองคน “เออ เจอกัน” เคแลนเอ่ยตอบ “กลับดีๆ” คาเดนเสริมต่อ จากนั้นนักรบก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม