หลายวันต่อมา 21.30 น.
“พราวครับ พรุ่งนี้ตอนเย็นพราวว่างมั้ย?” ผมเอ่ยถามร่างบางที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างๆผมตอนนี้
“ว่างค่ะ พี่องศามีอะไรเหรอคะ?”
“พี่จะชวนพราวไปงานเลี้ยงรุ่นกับพี่ ไอ้เพทายก็ไปนะ” งานเลี้ยงรุ่นที่ว่าเป็นงานเลี้ยงรุ่นของสาขาที่มักจะจัดกันทุกๆปี ตั้งแต่จบมหาลัยมาเจ็ดแปดปีพวกผมก็ไปร่วมทุกปีไม่เคยขาดเลย เพราะพวกเราจัดกันที่ผับไอ้คามิน
“จะดีเหรอคะ พราวไม่รู้จักใครเลยนะ” เธอว่าพลางหันมาจ้องหน้าผมด้วยแววตาใสซื่อ
“ทำไมจะไม่รู้จักหละครับ อย่างน้อยก็มีตั้งสามคนที่พราวรู้จัก คือพี่ ไอ้คามินแล้วก็ไอ้เพทายพี่ชายของพราว”
“…….”
“นะครับคนดี ไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะ” ที่ผมอยากให้พราวฟ้าไปด้วยเพราะผมไม่อยากทิ้งเธอไว้ที่ห้องคนเดียว อีกอย่างผมก็อยากพาเธอไปเปิดตัวในฐานะแฟนของผมด้วยแหละ
“ก็ได้ค่ะ ว่าแต่งานเลี้ยงรุ่นมีตรีมอะไรเป็นพิเศษมั้ยคะ?”
“มีครับ แต่พี่เตรียมชุดไว้ให้พราวหมดแล้วน
