พวกเราสี่คนไปรถคันเดียวกัน ใช่พี่ใหญ่เหิงกับเจ้าแสบหมิงกระโดดขึ้นรถเขามาด้วย ทั้งที่รถตัวเองก็มีคนขับก็ขับให้นั่งสบาย ๆ ทำไมจะต้องมาขัดจังหวะเขาทุกทีสิ
น่าเจ็บใจ ตอนที่แต่งกับถงถงเขาควรจะกวนให้มากกว่านี้ ไม่น่าปล่อยโอกาสนั้นเอาไว้เลยให้ตายเถอะ
“นี่นายสองคนจะมานั่งรถคันเดียวกับฉันทำไม”
“สหายหลี่ทางเดียวกันก็ไปด้วยกันสิ” เสี่ยวหมิงได้น้ำส้มสดคั้นใส่แก้วมาดื่มในรถด้วย แม่บ้านที่นี่สนิทสนมกับหมิงทำมาให้ ชื่นใจจริง ๆ
“ใช่ ทางเดียวกันไปด้วยกันสิ” หานอวี้เหิงอยากแกล้งสหายอยู่แล้วจึงชวนเสี่ยวหมิงขึ้นมาคันนี้ แล้วให้รถอีกคันตามไปด้วย
ให้ตายเถอะ ทำไมเวลาเขาอยากอยู่กับเธอสองคนต้องมีคนมาขัดนะ ส่วนเธอก็ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยด้วยซ้ำ ทั้งยังทำหน้าเรียบเฉย ผิดกับเขาที่ตื่นเต้นจะแย่
เพ่ยถิงถิงเห็นเขาทะเลาะกับเสี่ยวหมิงแล้วก็ขบขัน ไม่นึกว่าในพลหลี่ที่เหล่าทหารเกรงขามจะมีวันนี้ วันที่มีคนสามารถเอา
