ประตูคอนโดมิเนียม ที่เปิดออก พร้อมกับ ดอกไม้เล็กๆ ที่ประดับเอาไว้ ตั้งแต่หน้าประตูของห้องที่เธอและเขา เรียกว่า บ้านของเรา ทรัพย์สินที่มีมูลค่า เกือบยี่สิบล้าน ที่ต้องผ่อนชำระ อีกหลายปี เป็นหนี้สิน ของเขาเพียงผู้เดียว เงินทองและของมีค่าทั้งหลาย ที่เก็บออม สะสมมา ถูกนำมาแจกแจง ก่อนที่จะทำพิธีหมั้นหมาย พ่อกับแม่ บอกย้ำ ถึงเรื่องนี้ ว่าให้คุยกัน ให้เข้าใจ
" คอนโด ที่พี่ซื้อ เป็นความรับผิดชอบของพี่ " เธอพยักหน้า รับรู้ แล้วมอง ห้องต่างๆ ที่เรียบง่าย และ ดูอบอุ่น ไปพร้อมๆกัน
" ห้องแต่งตัว เป็นห้องที่พี่ ภูมิใจนำเสนอ " เขากอดเธอ แล้วพาเธอเดินเข้าไปข้างใน
" พี่มองอนาคต เผื่อว่า เรามีลูก "
รอยยิ้มกว้างของเขา ทำให้เธอหน้าแดงก่ำ แล้วค่อยๆ เลื่อนมือ ไปดึงโบว์ที่ชุด ออกช้าๆ
" พี่ดอม ยังบ่ายอยู่เลย รีบเหรอคะ "
" ไม่ได้รีบ แต่พี่คิดเอาเอง ว่าทิพย์คงอึดอัด "
เธอมาที่นี่กับเขา ตามลำพังสองคน
