แสงโคมไฟในห้องนอนของลูกชายคนโต ยังส่องสว่างแม้จะดึกดื่นค่อนคืนไปแล้ว มือบางเคาะเบาๆ แล้วเปิดประตูเข้าไป เสียงบรรยายภาษาอังกฤษอธิบายรายละเอียดต่างๆ บนโต๊ะมีหนังสืออีกหลายเล่มวางอยู่ รวมถึง แววตาอ่อนโยนของน้องไทม์ ที่หันมามองแม่
" ยังไม่นอนหรอครับ " ลูกชายกดหยุดหน้าจอแล้วหันมา มองแก้วนม และ ขนมในจาน
" ไทม์ นั่นแหละ ทำไมยังไม่นอน " ลูกชายรับถาดมาถือ แล้วหอมมือแม่เบาๆ
" จบบทนี้ ก็จะนอนแล้วครับ "
เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว แต่ลูกชายคนโตที่เรียนหนัก ก็ยังร่าเริงอยู่ ใบหน้าหล่อเหลา ยิ้มกว้าง แล้วแก้วนมขึ้นมาดื่มจนหมดแก้ว
ตามด้วยมัฟฟิ่นอีกชิ้น ภายในเวลาไม่กี่นาที ของว่างมื้อดึก ก็หมดลง
" ไทม์ อย่าให้เกินตีสองนะ ระวังสุขภาพด้วย ไ
แม่บอกเสียงนุ่ม หอมแก้มลูกชายตัวโต แล้วเดินออกจากห้องไป เสียงบทเรียนดังขึ้นอีกครั้ง
ร่างบอบบางของคนเป็นแม่ ล้มตัวลงนอน คนข้างๆ ที่หลับไปแล้ว ขยับเข้ามากอด แล้วจูบแ
