“ออกไปเลยนะ” รู้สึกเจ็บใจที่พลาดท่าเสียทีเขาอีกแล้ว “ออกไปไหน นี่มันห้องของฉัน” เขาพูดยิ้ม ๆ “เกลียดไม่จริงนี่นา” เธอว่าให้ “อะไรเกลียดไม่จริง เธอสมยอมฉัน” เขาพูดอย่างทันกัน “ฉันเปล่า” เธอหันมาเถียงเขาคอเป็นเอ็น เขาเลยยิ้มใส่ตา “ว้าย! คนบ้า ลามก” เธอเผลอพลิกกายมาเถียงกับเขา ก่อนที่จะกอดอกตัวเองเอาไว้ “แบนเหมือนไข่ดาว จะอายอะไรนักหนา” “ไข่ดาวอย่างนั้นเหรอ นายนี่มันปากปีจอจริงๆ เลย” เธอรัวกำปั้นใส่เขา “นมเด้งไปเด้งมาระวังเข้าปากฉันนะ” “ไอ้บ้า ลามก” เธอโวยวายไม่ทันไรก็กลายเป็นเสียงครางอีกครั้งเมื่อโดนเขาจัดหนักอีกรอบ รอบนี้หมดแรงหมดหลับคาเตียงในทันทีที่เขาพลิกกายออกห่าง การเอาตัวรอดจากสามีดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ชวนให้เธอวุ่นวายในทุก ๆ วัน วางยาก็แล้ว แกล้งสวมใส่เสื้อผ้าสิบชั้นก็แล้ว โกหกว่ามีประจำเดือนก็แล้ว สุดท้ายก็ไม่รอดพ้นเงื้อมือของเขาไปได้ การใช้ชีวิตอยู่กับเขาไม่ได้เลวร้ายอ