แต่จะวกกลับไปจับตัวดวงเดือนก็ไม่ทันแล้ว ป่านนี้คงปั่นจักรยานผ่านไปจากตรงนั้นนานแล้ว จึงปรึกษากันว่าเอาดอกอ้อใส่หมวกปิดหน้าเอาไว้เหมือนเดิม แล้วพาไปให้เจ้านาย เจ้านายกำลังเมายาและหน้ามืดก็คงไม่ทันสังเกต
“เล่นตัวนักใช่ไหม” กล้าเอ่ยขึ้น ก่อนจะดึงหมวกผ้าที่ปิดบังใบหน้าของอีกฝ่ายออกจากศีรษะแล้วถึงกับผงะที่คนที่จับตัวมาไม่ใช่ดวงเดือน หญิงสาวที่เขาแอบรักมานานหลายปี
“ไอ้พวกโง่เอ๊ย นี่มันไม่ใช่ดวงเดือน พวกแกจับมาผิดตัวเหรอวะ” กล้าตะโกนลั่นด้วยความโมโห
“พวกเราไม่รู้ครับ ก็เธอปั่นจักรยานมาเวลานี้พอดี แถมยังปิดหน้าปิดตาอีก แล้วมาจากบ้านนายทิดเราก็คิดว่าใช่” ลูกน้องของกล้าแก้ตัว ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่
“พวกโง่เอ๊ย!” กล้าตบลูกน้องจนกระเด็น
“โอ๊ย!” ลูกน้องของกล้าร้องด้วยความเจ็บ
“พวกมึงไสหัวออกไปจากห้องกูเลยนะ” กล้ารู้ดีว่าตอนนี้จะไปจับตัวดวงเดือนมาอีกก็คงไม่ได้แล้ว
“เจ้านายครับ ไหน ๆ ก็
