หลังจากอาบน้ำกันเสร็จสิ้น ทั้งสองก็ไหว้พระสวดมนต์ก่อนจะทิ้งตัวลงนอน
“อุ๊ย! พี่หิน” เธออุทานเบา ๆ เมื่อเขาดึงเธอเข้าไปกอดแนบอก
“พี่ทำให้ตกใจเหรอ” เขากระซิบถามเสียงนุ่ม
“เปล่าค่ะ” คนตอบก้มหน้างุดไม่กล้าสบประสานสายตาของเขา
“ก่อนหน้านี้พี่ไม่อยากทำให้เดือนต้องมัวหมอง พี่เป็นลูกผู้ชายก็ต้องรู้จักหักห้ามใจ แต่ตอนนี้เราแต่งงานกันแล้วนะ” เขาพูดอย่างเป็นนัย คล้ายจะรุกเธอแล้วนั่นเอง
“เอ่อ... ค่ะ” เธอตอบรับเสียงตะกุกตะกัก เขินอายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“ก่อนหน้านี้เดือนทำท่าจะปล้ำพี่ ทำไมตอนนี้ถึงได้อายล่ะ” เขาเย้าคนขี้อายในอ้อมแขน เห็นพวงแก้มแดงเรื่อของเธอแล้วยิ้มกว้างในทันที
“ใครจะไปทำแบบนั้นกันล่ะคะ” ถึงจะทำจริงแต่ใครจะยอมรับกันล่ะ เธอปากแข็งใส่เขา อีกทั้งยังก้มงุดไม่กล้ามองสบตา
“พี่จะทำเบา ๆ รับรองว่าไม่เจ็บ” เขาขยับขึ้นคร่อมทับก่อนจะบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ
ดวงเดือนหลับตาพริ้มรับจ
