4 ปีต่อมา
“แม่ เห็นสองแสบไหมคะ”
“นู่นแน่ะ อยู่กับคุณปู่คุณย่าที่สวน”
นริยาลงมาจากชั้นบนในช่วงสายหลังจากที่เธออาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวถามมารดาเมื่อลงมายังข้างล่างแล้วไม่เจอเจ้าสองแสบ แฝดน้อยของเธอ ที่ตอนนี้อายุ 3 ปีกว่าอยู่ในบ้าน
“แล้วทำไมวันนี้ลงมาช้าล่ะ”
“จัดของน่ะค่ะ ต้องเริ่มเตรียมแล้วค่ะ”
“แม่ยังไม่ได้จัดของเลย”
“ของน้ำต้องเตรียมเยอะค่ะ เลยเริ่มเตรียมเอาไว้ก่อน แค่ของเจ้าแฝดก็ใช้กระเป๋า 2 ใบแล้วล่ะค่ะ”
อีกไม่กี่วันครอบครัวของเธอจะพากันไปเที่ยวทะเล สองแฝดดีใจมากเพราะพวกเขาเป็นคนขอให้ภาคินพาพวกเขาไป
“เดี๋ยวน้ำออกไปดูเจ้าแฝดก่อนนะแม่”
“ไปเถอะ”
นริยาตรงออกไปหน้าบ้านที่มีมุมนั่งเล่นอยู่ก็เห็นว่าภวินทร์กับชวัลญากำลังเล่นกับสองแฝดอยู่ เสียงหัวเราะ เสียงร้องวี้ดว้ายดังไปทั่วบริเวณ
“เล่นอะไรกันอยู่คะ” หญิงสาวส่งเสียงออกไปพร้อมกับรอยยิ้ม
“คุณแม่” สองแฝดเรียกมารดาพร้อมกันแล
