ไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยถามอะไรเขาออกไป มือแกร่งของเขาก็ดึงแขนเธอเข้าไปข้างในทันที
ปัง!
เสียงปิดประตูดังตามเธอมาติดๆ เสือใหญ่ไม่ได้พูดอะไรกับเธออีก ใบหน้าเขาดูนิ่งตึงจนเธอเองก็เดาอารมณ์ที่เป็นอยู่ของเขาตอนนี้ไม่ได้
หงุดหงิด โกรธ โมโห หรือไม่พอใจอะไรหรือเปล่า
"เสือ..." อีฟลินเรียกชื่อเขาเสียงแผ่ว แต่ร่างสูงทำแค่เพียงหันมามองเสี้ยวหน้าของเธอเล็กน้อย ก่อนจะยกมือขึ้นขยี้เส้นผมที่เปียกชื้นของเขาแรงๆ เสียงถอนหายใจของเขาดังขึ้นในความเงียบ
"เสือเป็นอะไร นายโกรธฉันเหรอ" คนตัวเล็กเดินเข้าไปใกล้เขาอีกนิดหน่อย ลอบมองใบหน้าหล่อของเขาที่ยืนจ้องมาทางเธอไม่วางตา "นายไม่ชอบให้ฉันคุยกับแทนไทใช่ไหม"
อีฟลินเอ่ยถามเขาอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเขาเงียบไป
"นายเป็นอะไรบอกฉันสิ ถ้านายไม่ชอบฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีก" อีฟลินเอ่ยบอกเขาเสียงแผ่ว จนในที่สุดเขาก็ยอมเปิดปากออกมา
"ฉันไม่ชอบ..." เขาพูดเสียงนิ่งเรียบ ก่อนจะก้าวเ
