“เอาด้วยไหม” เสียงหวานถามอดีตคนรักที่นั่งรออยู่บนโซฟากับลูกชายตัวน้อย เวคินทร์ก็นิ่งทำท่าจะส่ายหน้าตอบกลับ ทว่า…
จ๊อกก~
เสียงท้องร้องของร่างสูงที่ไม่ได้กินอะไรมาเลยเช่นกันดังขึ้น ทำเอาสองแม่ลูกที่ได้ยินต่างลอบหัวเราะออกมา ก่อนที่โมนาจะชะงักแสดงสีหน้าท่าทีปกติหลังจากเจอสายตาคมกริบที่จ้องมองมายังตัวเอง
“งั้นแม่ไปทำข้าวให้ก่อนนะคะ” เจ้าของใบหน้าสวยหันบอกลูกชายพลางเดินกลับไปยังด้านในครัวเพื่อทำอาหารที่ทำค้างไว้อยู่ต่อ มือเรียวจัดการหั่นมะเขือเทศและผักหลายอย่างที่คนเป็นลูกและอดีตคนรักชอบในการทำข้าวไข่เจียวทรงเครื่องให้ทั้งสอง ซึ่งตลอดการทำ รอยยิ้มมีความสุขก็ฉายขึ้นบนใบหน้าเรียวอยู่ตลอด
เธอชอบจัง…
ชอบเวลาที่ได้ทำอาหารให้สองพ่อลูกแบบนี้
โดยขณะที่ร่างสวยกำลังทำอาหารอยู่
“พ่อครับ ดูหนังกันไหม พ่อดูฉลามเรื่องใหม่หรือยัง” เสียงแจ๋วของเด็กน้อยหันถามพ่อตัวสูงของตัวเองขึ้น
“ยัง มันเข้าแล้วเหรอ”
