“หวังว่าคุณย่า…จะจำพวกเขาได้ นะครับ” สิ้นเสียงทุ้มของร่างสูงที่นั่งอยู่เอ่ย หนึ่งในคนที่ยืนก็สาวเท้าเดินเข้าไปยังหญิงสูงวัย
“ต้องจำพวกผมได้สิครับ เพราะคุณท่านเป็นคนทำลายชีวิตของพวกเรา”
“ทะ…ทำอะไร” หญิงชราถามอย่างไม่ยอมรับคำกล่าวอ้าง แน่นอนว่าหญิงวัยกลางคนอีกคนที่เป็นเหยื่อไม่รอช้าที่จะเดินตรงเข้าไปเอ่ย
“ทำอะไรงั้นเหรอคะ…ก็ที่คุณท่านใส่ร้ายทำลายพวกเราจนต้องออกจากหน้าที่การงาน ฉันไม่ได้ยักยอกเงินบริษัทไปแม้แต่สตางค์แดงเดียว…”
“…แต่เพราะคุณท่านใส่ร้ายฉัน ทำให้ฉันต้องออกจากตำแหน่งกรรมการบริษัทไป” ทันทีหญิงวัยกลางคนพูดจบ ทุกคนที่ได้ยินก็ต่างพูดคุยออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ โดยทุกคนต่างรู้จักสามคนที่ยืนอยู่เป็นอย่างดี เพราะพวกเขาเคยทำงานในคณะกรรมการผู้บริหารตำแหน่งใหญ่ทั้งนั้น แต่แล้ววันหนึ่งกลับมีข่าวว่าทั้งสามยักยอกเงินบริษัท ทำให้ทั้งสามถูกไล่ออกโดยทันที และนั่น…เป็นฝีมือของมาลาทั้งหมด
เ
