เหมยหลิงตั้งใจจะกลับตระกูลหลี่และไปเยี่ยมจือหยา
การกลับมาตระกูลหลี่ในครั้งนี้นายท่านเสนาบดีหลี่สั่งให้ทุกคนออกไปต้อนรับอย่างพร้อมเพียงกัน เมื่อมาถึงเหมยหลิงจึงได้เจอผู้คนจำนวนมากเกือบหมดทั้งตระกูลเว้นเพียงแต่นายและฮูหญิงผู้เฒ่าเท่านั้น นางซึ้งใจร้องให้แบบไม่มีน้ำตา
เมื่อรถม้าเคลื่อนมาจอดหน้าประตูจวน ทุกคนต่างคุกเข่าคำนับโดยมีเสนาบดีหลี่อยู่ด้านหน้ามีเพียงจือหยาที่ยืนเด่นเป็นสง่ายื่นข้างกัน เหมยหลิงจึงรีบสะบัดมือให้ทุกคนลุกขึ้น
“เหมยหลิงคารวะท่านพ่อ” นางคารวะนายท่านเสนาบดีอย่างนอบน้อมไม่ได้ทำตัวหย่อหยิ่ง
องค์หญิงเหมยหลิงกลับมาคราวนี้ยิ่งงดงามหมดจดไร้ที่ติ งามล้ำเหนือหญิงงามใดใด ความงามนั้นทำให้หลายคนโดนสะกดไร้ปฏิกริยา เสนาบดีได้ยินเสียงใสของเหมยหลิงทำให้ตื่นจากพะวง รีบเอ่ย
“ขอบพระทัยองค์หญิงที่ทรงให้เกียรติกระหม่อม” เสนบดีหลี่ทำความเคารพ เอ่ยยิ้มอย่างปรีดา มีบุตรบุญธรรมเช่นนี้ประ
