ตอนที่ 28
เจนคิดยังไง?
หญิงสาวอึ้งไปสักพัก เมื่อรู้สึกได้ว่าสายตาทุกคู่จับจ้องมองมาที่เธอเพียงคนเดียว
“พอดีบอสเห็นเราเดินกะเผลกขาเจ็บ อยู่หน้าปากซอยให้เลยติดรถมาด้วย”
เธอจำต้องบอกเพื่อนร่วมงานไปเช่นนี้ และเหมือนทุกคนจะถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อได้ยินคำตอบ
“ว่าละๆ ถ้าไม่ขาเจ็บบอสไม่มีทางจอดรถรับมาด้วยแน่นอน ไม่งั้นคงได้รับลูกน้องทุกคนมาเต็มรถทุกเช้าแน่ๆ” ใครคนหนึ่งเอ่ยขึ้น และก็ต่างพูดคุยกันต่อถึงวีรกรรมต่างๆที่พวกตนพยายามอ่อยเพื่อจะได้ขึ้นรถเจ้านาย
เธอดันล้ำเส้นไปไกลกว่านั้นแล้ว
แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามันเป็นการเริ่มต้น หรือกำลังจะสิ้นสุดลงเพราะตลอดเวลาที่นั่งรถมาด้วยกันนั้นเขานิ่งเงียบมาจนถึงที่นี่
...บางทีเขาอาจจะยอมทำตามข้อตกลงล่าสุดที่เธอบอกไปก็ได้เมื่อเห็นว่าเธอเองก็ยังโหยหาเขาอยู่จากเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ เพราะหากเขายังวนเวียนอยู่กับเธอ ความสัมพันธ์นี้ก็คงเหมือนพายเรืออยู่ในอ่าง
อ่า
