“ว่าไงคะ คุณอารักหยาดหรือเปล่าคะ” เธอเงยหน้าถาม ดันตัวออกห่างเล็กน้อย ด้วยความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซ็นติเมตร ส่วนเจ้าของเรือนร่างตรงหน้า มีความสูงหนึ่งร้อยหกสิบเซ็นต์ พอมีระยะห่างหนึ่งคืบ ยามเขาก้มหน้ามองดวงหน้าหวานออกสีชมพูระเรื่อ เลี่ยงไม่ได้กับการมองเห็นนมสาวคู่ใหญ่ เขาอยากดึงหน้าขึ้น ไม่มองความสวยงาม ทว่ากลับมองอยู่อย่างนั้น “ว่าไงคะคุณอา คุณอารักหยาดมั้ยคะ”
แม่เจ้า...แทนไทอุทานในใจ หยาดพิรุณไม่เพียงแค่ถาม หล่อนยกแขนขึ้นโอบรอบลำคอแทนไท ช้อนตามองหวานฉ่ำ อัตราการเต้นของหัวใจแทนไท ยังคงทำงานหนักเช่นเดิม เพิ่มเติมคือ ความอดทนอดกลั้นใกล้ขาดเต็มทน
“หยาดรักคุณอาค่ะ รักที่สุด” เธอทำตัวเหมือนสาวใจแตก ราวกับว่าเรื่องที่กำลังทำอยู่นี้ ทำบ่อยครั้งเป็นความเคยชิน จึงไม่เขินอายใดใดทั้งสิ้น ทว่ากลับตรงกันข้าม หญิงสาวเขย่งปลายเท้า แนบปากลงบนปากแทนไทเบาๆ คนถูกจู่โจมรีบดึงหน้าหนี
“หยาดอย่าทำอย่างน
