ปัทมาเสียอีกที่มองดูแฟนของลูกสาวด้วยความเอ็นดูก่อนจะพูดว่า
“แหม...ดูท่าทางพ่อคามินจะรักแป้งมากเลยนะ อุตส่าห์ทิ้งงานทิ้งการมาหาแป้งแล้วยังจะอยู่ที่บ้านแม่ตั้งหลายวัน”
มารอพี่ชายของหล่อนต่างหาก...ปรีญาดานึกแย้งในใจ หล่อนจะทำยังไงถึงจะทำให้มาเฟียจอมปลิ้นปล้อนอย่างคามินพ้นไปจากชายคาบ้านของหล่อน...เฮ้อ...ปุนต์จะกลับมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หล่อนอยากให้พี่ชายติดต่อกลับมาจะได้เคลียร์เรื่องทุกอย่างให้มันจบ ๆ ไปซะที แต่แล้วปัทมาก็หันมาเอ่ยกับลูกสาวที่นั่งครุ่นคิดหน้านิ่วคิ้วขมวดว่า
“แป้ง...เดี๋ยวไปจัดที่หลับที่นอนให้พ่อคามินเขาด้วยนะลูก”
“เดี๋ยวแป้งจะเอาผ้าห่มมาให้เขาค่ะ คามินเขานอนที่โซฟาข้างนอกนี่ได้”
“ได้ไงลูก” ปัทมาเสียงสูง “จะให้แฟนหนูมานอนตากยุงตากลมอยู่ที่ห้องรับแขกนี่ได้ยังไง หนูต้องจัดที่หลับที่นอนในห้องของหนูให้แฟนนะลูก”
“คะ...แต่ว่า...”
“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณแม่” คามินแกล้งพูดเสียงอ่อยๆ
