“ขอร้องเถอะนะคะคุณกัญญกร ขอให้คุณไปกับดิฉันเถอะค่ะเพราะบอสบอกว่าถ้าดิฉันพาคุณกัญญกรไปไม่ได้ดิฉันจะถูกพักงานและลดเงินเดือนค่ะ”
“อะไรกันคะ...เรื่องแค่นี้เองทำไมก็จะต้องทำกับเลขาของเขาแบบนี้ด้วย”
“บอสเป็นคนที่จริงจังมากนะคะ ท่านพูดจริงแล้วก็ทำจริงการที่ท่านมอบหมายงานมาแล้วดิฉันทำไม่สำเร็จก็จะถือว่าดิฉันบกพร่องในหน้าที่ขอความกรุณาคุณกัญญกรไปพบบอสกับดิฉันเถอะค่ะ”
ลลิตาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนประหม่าและกลัวเกรงซึ่งก็ทำให้กัญญกรรู้สึกขัดใจ นี่มันอะไรกัน ปฐพีจะเล่นเกมแบบไหนกับเธออีกเขาจะมาไม้ไหน หรือว่าพอได้เห็นหน้าลูกเขาก็นึกอยากได้หรือว่าเขากำลังวางแผนที่จะเอาลูกไปจากเธอ เมื่อคิดถึงตรงนี้เธอก็กลัวไปหมดทั้งก็มีความกังวลใจแต่ก็ไม่อยากให้คนที่ไม่รู้เรื่องด้วยอย่างลลิตาเลขาสาวสวยของเขาต้องมาลำบาก เธอจำต้องพยักหน้าและตอบกลับไปว่า
“ก็ได้ค่ะแต่ดิฉันคงต้องพาลูกไปด้วยนะคะ”
“ไม่เป็นปัญหาค่ะคุณกัญญก
