“ทำไมมองฉันแบบนี้ อยากให้ฉันเอาอีกรอบเหรอ” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และใช้มือปัดปอยผมที่ปกคลุมใบหน้าของเธอมาทัดข้างใบหู
“นายรู้ไหมว่า การที่นายยิ้ม มันทำให้นายหล่อยิ่งขึ้น” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“ฉันยิ้มให้เธอเพียงคนเดียว เพราะเธอคือความสุขของฉัน” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“เลิกงานเจอกันค่ะ” เธอเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วก้าวเดินนวยนาดไปยังห้องน้ำ เขามองแผ่นหลังของเธอด้วยรอยยิ้มและมีความสุขอย่างเต็มเปี่ยมอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ในฐานะมาเฟียเสี่ยงตายมาตลอด ชีวิตต้องอยู่ในดงลูกปืน จึงไม่คิดคบผู้หญิงจริงจัง และไม่เคยเอาผู้หญิงคนไหนมาอยู่ในใจ เพราะกลัวว่าผู้หญิงที่เขารักจะต้องมีอันตราย แต่กับเธอเขาคิดว่า เธอไม่ใช่ของเล่นหรือสิ่งของ เขากลับเห็นว่าเธอคือคนคนพิเศษที่อยากจะปกป้อง และคอยดูแลมากกว่าชีวิตของตนเอง
ลัคนัยก้าวเดินพร้อมกับบอดี้การ์ดสิบกว่าคนก้าวเดินมาในไนต์คลับแห่งหนึ่งในย่านทองหล่อ สีหน้าขอ
