“เธอมันน่าฟัดจริงๆ เด่นจันทร์” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เธอจึงผลักเขาลงมานอนด้านข้าง แล้วยกตัวจูบที่ริมฝีปากเขาแผ่วเบา
“นายดีกับเด่นเหลือเกิน” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“อยากได้อะไรพูดมา” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ใช้มือลูบไล้ผมเธอแผ่วเบา ไปยันกลางหลัง เธอจึงใช้แก้มแนบบนซิกแพคของเขา
“เด่นไม่อยากได้อะไร เพราะเด่นได้นายแล้ว เด่นก็ไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว”
“อ้อนเก่งเหลือเกิน” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความสุข เขากลับไม่ได้ยินเสียงตอบเขาคิดว่าเธอคงหลับแล้ว เขาจึงค่อยๆ จับหัวเธอมานอนบนหมอนนุ่ม และเกลี่ยผมออกจากใบหน้า มองเธอด้วยรอยยิ้ม มองเธอด้วยความรักทั้งหมดที่มี ที่หญิงคนใดในโลกต้องอิจฉา เขารักเธออย่างแท้จริง ไม่มีสิ่งผูกมัด และเงื่อนไขกับเธอ
เธอนอนตะแคงข้างหันหลังให้เขา เขาจึงนอนตะแคงข้างโอบกอดเธอจากด้านหลัง ให้เธอได้รับไออุ่นจากเขา
“เด่นจันทร์หายไปไหนมาเป็นอาทิตย์ ฉันติดต่อไปเธอก
