“ถอดเสื้อผ้าออกสิคะ เดี๋ยวฉันเช็ดตัวให้” เธอบอกมังกรที่เพิ่งเดินไปหย่อนตัวนั่งลงเตียงนอน
“ถอดให้ฉันเองสิ” พูดพร้อมกับใช้แววตาคมเข้มจ้องมองซอจินอย่างเจ้าเล่ห์
ซอจินรู้ทันว่ามังกรกำลังคิดอะไร เพราะแววตาเขาตอนนี้ไม่ต่างจากเสือร้ายที่รอขย้ำลูกแกะอย่างเธอ แม้รู้แบบนั้นก็ยังเลือกที่จะเดินเข้าไปในถ้ำเสือ เธอถอดเสื้อเชิ้ตบนร่างกายเขาออกเพียงตัวเดียว จากนั้นปลีกตัวออกมาหาผ้าชุบน้ำแล้วเดินกลับมาหามังกรเพื่อเช็ดตัวให้
สายตาคมเข้มจ้องมองใบหน้าสวยหวานไม่วางตา การกระทำของซอจินหวนทำให้นึกถึงใครบางคนที่เคยปฏิบัติแบบนี้ด้วย แม้ผ่านมาแล้วหลายปี แต่ความทรงจำของคนๆ นั้นก็ไม่เคยเลือนหาย
“เช็ดตัวแล้วทำไมต้องแปะเจลลดไข้อีก” เขาเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แม่ฉันเคยทำให้แบบนี้”
เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ปล่อยให้ซอจินทำตามใจตัวเองอย่างที่ต้องการ ถึงพูดแย้งขึ้นอีกฝ่ายก็ดื้อรั้นจะทำให้ได้อยู่ดี
“
