เขาบอกสั้น ๆ ก่อนสาวเท้าไปด้านหลังกระโจมที่มีเส้นทางทอดยาวลงไปสู่ธารน้ำตกเล็ก ๆ ด้านหลัง โดยมีเหล่าสมุนโจรมองตามยิ้ม ๆ หนึ่งในสตรีที่นั่งปะปนคอยเทสุราใส่จอกหัวเราะเบา ๆ
“ เจ้าหัวเราะอะไรเพ่ยเพ่ย ” ซื่อหลุน รองหัวหน้ากองโจรไร้พ่ายเอ่ยถามนางโลมร่างอวบที่ส่งจอกเหล้าให้กับเขา
“ ข้าก็หัวเราะท่านหัวหน้าของพวกท่านน่ะสิ ”
“ หัวเราะทำไม ”
“ ปากก็บอกไม่รัก ไม่หลง ดูทีรึถึงกับต้องอุ้มกันลงไปอาบน้ำ ”
“ ก็ปกติ ความรักมันไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง ในลำธารบ้างก็ได้ ”
“ แหม ท่านก็ ” เพ่ยเพ่ยมองค้อนท่านรองหัวหน้าปะหลับปะเหลือก ชายหนุ่มหัวเราะ
“ ข้าจะบอกให้มากกว่านั้นก็ได้ ตอนข้าอยู่ในห้องกับท่านหัวหน้า ท่านเพ้อเรียกผู้หญิงคนนี้ด้วยนะเจ้าคะ ”
“ หืม ”
“ จริงเจ้าค่ะ เห็นทีพวกท่านจะมีท่านฮูหยินก็ทีนี้ล่ะ เจ้าค่ะ ”
