หนึ่งขับรถเข้ามาจอดหน้ามหาวิทยาลัยอย่างเช่นทุกวัน ณชาปลดเข็มขัดนิรภัยออกและหันไปยิ้มให้หนึ่งพร้อมกับยกมือไหว้
“สวัสดีค่ะพ่อหนึ่ง” หนึ่งยิ้มรับยกมือขึ้นลูบศีรษะหญิงสาวเบาๆ
“ครับ ตั้งใจเรียนนะลูก เดี๋ยวตอนเย็นพ่อกับพ่อสองมารับ”
“ทำไมมาสองคนเลยล่ะคะ” หนึ่งยังไม่ตอบในทีเดียว ทว่ากลับรั้งใบหน้างามเข้าหา ประกบเรียวปากอิ่มบดจูบลงไป บอกตามตรงว่าไม่อยากให้ณชามาเรียนเสียด้วยซ้ำ อยากเก็บเธอไว้ข้างกาย ไม่อยากให้เธอห่างไกลจากสายตา ยิ่งเห็นว่ามีผู้ชายเข้าหาอยากคบหากับณชาตัวเองยิ่งหวงและหึงมากขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ แค่คิดว่าหากผู้ชายคนอื่นได้จูบเธอเหมือนที่เขาจูบ หัวใจมันก็เจ็บไปหมด และแน่นอนว่าเขาไม่ยอมให้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่สองมาจูบณชาแบบนี้แน่
“อื้อ...” เสียงหวานร้องประท้วง เมื่อหนึ่งเริ่มไม่ใช่แค่จูบ มือหนาเริ่มวุ่นวายกับทรวงอกคู่งาม มือบางรีบจับมือนั้นไว้ หนึ่งจึงจำใจต้องผละริมฝีปากออกอย่างเสี
