วันต่อมา
เฌอรีนตื่นแต่เช้าลงไปหาสองแม่ลูกในครัวอีกบ้านหลังนึง เพราะไม่อยากนอนอยู่กับเขา ไม่อยากมองหน้าของเขา โกรธเรื่องเมื่อวานและสิ่งที่เขาทำเมื่อคืนไม่หายจริงๆ
“นอนหลับสบายไหมคะคุณเฌอ”
“สบายดีค่ะ” จะบอกว่าเกิดอะไรขึ้นก็เห็นทีว่าจะไม่ดีหรอก เพราะไม่มีใครรู้ว่าจริงๆ แล้วเธอและเขาอยู่ในฐานะอะไรกัน
“เมื่อคืนคุณสิงห์คงเมาน่าดู เพราะทางนี้นอนสลบอยู่หน้าประตูบ้าน”
“แหะๆ ค่ะ เขย่าประตูเสียงดังลั่นเลย ฉันก็เลยต้องตื่นมาเปิดประตูน่ะค่ะ” เฌอรีนหัวเราะแห้ง
“ตายจริง แบบนี้ก็คงนอนไม่หลับเลยสิคะ”
“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ เขาเองก็เมาหลับเหมือนกัน”
“อ๋อ นึกว่าคุณเฌอนอนไม่หลับซะแล้ว”
“ก็หลับค่ะ แค่สะดุ้งตื่นเพราะเสียงเขา”
“วันนี้คุณเฌอต้องตามคุณสิงห์ไปดูสินค้าสินะคะ ไม่ต้องมาช่วยหรอกค่ะ”
“ไม่เป็นอะไรค่ะ เผลอๆ เขาคงไม่ให้ฉันตามไปหรอก”
“อ้าว ไหนว่าเป็น...?”
“ฉันติดตามมาดูแลเขาน่ะค่ะ ไม่ใ
