ห้างสรรพสินค้าSK
“ฉันจะไปคุยงาน จะซื้ออะไรก็ไปคนของฉันจะไปด้วย”
“ไหนบอกไม่กลัวฉันหนี”
“แล้วใครบอกว่ากลัว”
“แล้วให้คนตามไปเพื่อ?” ฉันตอบกลับพร้อมกับมองไปที่เขาและลูกน้องที่ยืนหน้าเข้มไม่รู้จะแข่งกันตึงไปถึงไหน ทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง เก๊กมาดกันจนน่าตบ
“หรือเธอจะถือของเอง?”
“ก็ยังไม่รู้จะซื้ออะไรนี่ แต่ฉันถือเองได้น่า ฉันไม่บ้าซื้อตู้เย็นแล้วแบกเองหรอก” ฉันเถียงกลับเพราะขี้เกียจคุยกับเขา นี่ขนาดบอกให้มาซื้อของได้ตามสบายนะเนี่ย อยากจะบ้า!
“นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันต้องทำงานนะ เธอโดนดีแน่เฌอรีน ต่อล้อต่อเถียงเก่ง!”
“ชิ! คิดว่ากลัวหรือไง”
“นี่บัตร รูดได้ไม่จำกัด”
“ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยค่ะเสี่ย เฌอสัญญานะคะ ว่าจะรูดให้หมดเลย ไม่พอเดี๋ยวมาขอใหม่”
ฉันทำท่ายั่วยวนอารมณ์ของเขา ก่อนที่จะจบด้วยสีหน้าตึงๆ เหมือนไม่ชอบหน้ากันจากนั้นก็เดินออกไป
****
“ตามไปดูด้วย ตามห่างๆ ก็พอ”
“
