ก็อย่างว่าความรักเป็นเรื่องของคนสองคน การตัดสินใจวางแผนชีวิตของน้องชายของผมทั้งสองคนจึงไม่มีใครคัดค้านในความต้องการของพวกเขา ที่ว่าหลังจากแต่งงานใครจะต้องไปอยู่บ้านใครมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับชีวิตคู่ จากการได้พูดคุยกันจึงได้ข้อสรุปว่า น้องเดย์ต้องย้ายมาอยู่ที่บ้านของน้องเชนตามความต้องการน้องชายบุญธรรมของผม แต่เมื่อใดที่น้องรักของผมอีกคนคิดถึงบ้านอยากไปดูแลพ่อแม่ทางฝ่ายน้องเชนก็ต้องยินยอมที่จะไปพักค้างคืนที่บ้านของคนรักบ้าง เพื่อให้เกิดความเหมาะสม ซึ่งน้องชายของผมเองก็ไม่ได้ขัดข้องอะไรสำหรับข้อนี้ ในเรื่องต่อไปคือการบริหารธุรกิจของที่บ้าน ระหว่างครอบครัวของผมกับน้องแค้มป์ ซึ่งก็รู้กันอยู่ว่าครอบครัวของน้องแค้มป์ เป็นถึงเจ้าของโรงพยาบาลระดับต้นๆของประเทศ ยังไม่รวมถึงโรงพยาบาลและคลินิกในเครืออีกหลายแห่งทั้งที่ประเทศไทยและต่างประเทศ ในส่วนของครอบครัวน้องเชนกับน้องเดย์ โดยจะกล่าวแค่เฉพาะในส่วนของ