ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! "ขออนุญาตเข้าไปนะครับพี่เหมย" ผมลุกจากเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งเดินไปเปิดประตูให้กับเจ้าของเสียง "พระมาแล้วหรอครับแค้มป์" "ใช่ครับพี่ น้องเชนยังไม่ตื่นหรอครับ" ผมพยักหน้าช้าๆด้วยความรู้สึกเป็นห่วงคนที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงพลางหันหน้าไปทางเตียงขนาดคิงไซส์ "น้องเขาคงเสียใจมาก" "แต่ดูเหมือนเขาดีขึ้นแล้วนะก่อนจะนอนหลับไป เดี๋ยวพี่ขออยู่เฝ้าเขานะแค้มป์ลงไปใส่บาตรกับทุกคนเถอะ" สุดที่รักผมยิ้มให้แทนคำตอบก่อนจะยื่นจมูกมาหอมแก้มผมเช่นทุกเช้าเป็นประจำ แม้ว่าเมื่อคืนนี้เราจะไม่ได้นอนด้วยกันก็ตาม จากนั้นคนรักตัวโตของผมก็เดินลงไปชั้นล่างเพื่อไปใส่บาตรกับทุกคนที่รออยู่บริเวณหน้าประตูรั้วใหญ่ ผมยืนมองที่ระเบียงพร้อมกับยกมือขึ้นประนมเป็นการอนุโมทนาบุญไปกับทุกคนด้านล่าง แล้วสายตาของผมก็ไปเจอกับน้องเดย์ที่ยืนอยู่ด้านข้างพ่อของผม เมื่อทุกคนใส่บาตรพระนั่งลงรับพรจากพระสงฆ์เสร็จผมเองก็เ