“อย่ามาพูดอะไรแบบนี้นะ”
“แล้วที่อาพูดมันไม่จริงตรงไหน? หนูดีเป็นของอาแล้ว หรือจะให้อาพูดว่าเมื่อคืน…”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะอาเสือ!!” ฉันพูดตวาดเสียงดัง อาเสือต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ถึงได้มาพูดเรื่องแบบนี้หน้าตาเฉย แบบไม่รู้สึกอะไร ทั้งๆ ที่ฉันอยู่ในสถานะนะหลานของตัวเอง
อาเสือกระตุกยิ้มมุมปาก “หึ!! อาก็แค่พูดความจริง ทำเป็นรับไม่ได้ ลืมง่ายจริงนะ”
ฟังคำพูดของอาเสือสิ พูดอย่างกับเรื่องที่เดิดขึ้นมันน่าจำอย่างนั้นแหละ
“อาหยุดพูดสักทีได้ไหม อารู้ไหมว่าหนูอยากลืมเรื่องเมื่อคืน อาจะพูดขึ้นมาอีกทำไม แค่นี้หนูก็ไม่รู้ว่าจะมองหน้าอาเสือยังไงแล้ว ไหนจะป๊าอีก” ฉันพูดในสิ่งที่มันอึดอัดออกไป อยสกให้สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นแค่ความฝัน
อาเสือดูชะงักกับคำพูดของฉันพอสมควร จากนั้นอาเสือค่อยๆ ปล่อยมือที่บีบแขนฉันออกช้าๆ
“อยากลืมมันมากเลยใช่ไหม เรื่องเมื่อคืน ?” อาเสือถามพร้อมกับจ้องหน้าฉันไม่ละสายตา
“ใช่ค่ะ” ฉัน
