“เราคุยกันจบแล้วพี่ควรกลับห้องนอนของพี่ได้แล้ว หนูก็จะอ่านหนังสือ”
“อ่านวิชาอะไรให้พี่ช่วยอ่านไหม”
“พี่แดนปวดท้อง หนูว่าไปนอนพักเถอะค่ะ”
“งั้นฟ้าก็อ่านหนังสือไปนะพี่ขอนอนอยู่ใกล้ๆ ได้ไหมล่ะเผื่อฟ้าไม่เข้าใจตรงไหนจะได้ถาม”
“พี่จะมานอนตรงนี้ได้ยังไงค่ะ กลับไปพักเถอะค่ะเดี๋ยวก็ปวดท้องอีกหรอก”
“ไม่ปวดแล้วให้พี่นอนอยู่ตรงนี้นะ”
ปลายฟ้าถอนหายใจเฮือกใหญ่หญิงสาวอ่านหนังสือไปเรื่อยขณะที่แดเนียลก็ขยับเข้ามาใกล้ๆ ไม่นานนักเขาก็หลับอยู่บนโซฟา
ปลายฟ้ามองนาฬิกาแล้วเห็นว่าเป็นเวลาเที่ยงคืนก็ปลุกเขาให้กลับห้อง
“พี่แดนตื่นได้แล้ว มันดึกมากแล้วกลับไปนอนห้องได้แล้วค่ะ”
“พี่ง่วงมากขอนอนบนโซฟาได้ไหม”
“นอนตรงนี้มันจะไม่สบายตัว กลับห้องเถอะค่ะ เดี๋ยวหนูเดินไปส่งก็ได้”
“ไม่เอาพี่จะนอนตรงนี้พี่ไม่ไหวแล้วจริงๆ”
“ถ้างั้นก็รออยู่ตรงนี้เดี๋ยวฟ้าจะไปเอาหมอนกับผ้าห่มมาให้”
ปลายฟ้าเดินเข้าไปในห้องนอนหยิบหมอน
