“ไม่คิดว่าคุณจีรจะมางานนี้ด้วย บังเอิญจังเลยนะคะ คุณพ่อก็ได้รับบัตรเชิญเข้างานมาสองใบ ตอนแรกสสิจะได้มากับคุณแม่ แต่ท่านติดธุระด่วนสสิเลยได้มากับพี่ภพแทน”
“ครับ”
จีรรัชญ์รับคำไปอย่างนั้น เขาอยากจะฟังเสียเมื่อไรกัน คิ้วได้รูปที่พาดเหนือดวงตาเรียวรีขมวดแน่นตอนที่ได้ยินบทสนทนาระหว่างสิรภพกับแสนรัก
“ถ้ารู้ว่าได้มางานเดียวกัน ผมคงอาสาคุณแม่มาตั้งแต่แรก”
“งั้นเหรอคะ”
แสนรักยิ้มรับอย่างเสียไม่ได้ หญิงสาวส่งยิ้มฝืนๆ ให้สิรภพ
“คืนนี้หลังงานจบผมขอไปส่งคุณแสนรักได้ไหมครับ”
“อย่าเลยดีกว่าค่ะ ฉันเกรงใจ แล้วอีกอย่างคืนนี้ฉันก็มาในฐานะของเลขาฯ ของคุณจีร อย่างไรก็คงต้องกลับกับเจ้านาย คุณจีรถึงบ้านอย่างปลอดภัยเมื่อไรฉันถึงจะนอนหลับได้อย่างสนิทใจค่ะ”
“แหมมม ดูแลเจ้านายดีขนาดนี้มาเป็นเลขาฯ ผมเถอะครับ”
ได้ยินแบบนั้นจีรรัชญ์ถึงกับคิ้วกระตุก เขานั่งทนโท่อยู่ตรงนี้แต่สิรภพก็ยังกล้าชวนเลขาฯ ของเขาไปทำงานด
