15.2

1251 คำ

แสนรักผลักอกแกร่งเบาๆ เพื่อเป็นการเตือนสติ ดูเมื่อว่าอารมณ์ของคุณจีรจะเตลิดไปพอสมควร ก็เขาเล่นจูบเธออย่างไม่ยอมผ่อนปรนให้กันเลย ตรงนี้เป็นหน้าอพาร์ตเมนต์เธอกลัวว่าจะมีใครเห็นเข้า “เราแต่งงานกันพรุ่งนี้เลยได้ไหม จะได้ไม่ต้องแยกกันอยู่” “ใจเย็นก่อนนะคะคุณจีรอย่าเพิ่งวู่วาม ทุกวันนี้ก็เหมือนเราอยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลาอยู่แล้วนะคะ เจอหน้ากันทุกวันบางที…คุณจีรอาจจะเบื่อรักก็ได้ค่ะ” “คนที่จะเบื่อกันไม่ใช่ผมหรอกแต่เป็นคุณต่างหาก” “ทำไมคุณจีรถึงได้คิดแบบนั้นกันคะ” เธอน่ะหรือจะเบื่อเขา ใครจะเบื่อคนหล่อรวยได้ลงคอ หน้าตาแบบคุณจีรไม่ใช่ว่าจะหาได้ทั่วไปตามท้องถนนหรอกนะ ถึงแม้อีกฝ่ายจะยั่วโมโหเก่งไปหน่อยก็เถอะ “เพราะว่าผม…” จีรรัชญ์เว้นจังหวะการพูดแล้วโน้มตัวมากระซิบบอกชิดใบหูเล็ก “จะทำหน้าที่สามีทุกวัน นั่นคือสิ่งที่ผมตั้งใจทำมากที่สุดหลังจากที่เราแต่งงานกัน” กระซิบบอกแล้วยืดตัวเต็มความสูงตีหน้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม