“ตกลง!” ศวิตาตะโกนเสียงดัง ขัดจังหวะอีกฝ่ายที่กำลังบรรยายว่าจะทรมานพี่สาวเธออย่างไรด้วยสีหน้าแสดงความไม่พอใจ “ฉันจะยอมชดใช้แทนพี่ปอ แต่นายอย่าคิดฝันเลยว่านายจะได้อยู่เป็นสุขเหมือนกัน!” หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะอาฆาตอีกฝ่าย ให้เขารู้ว่าเธอไม่ใช่หมูในอวยที่จะข่มกันได้ง่ายๆ
“ดี” พีรวัสตอบเสียงเข้มจัด ที่หญิงสาวไม่ได้คิดว่ามันจะดีอย่างที่ปากเขาพูดสักนิด “ตามกลับมานี่ ต่อไปนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอคลาดสายตาอีกแล้ว ยัยตัวแสบ!” พูดจบเขาก็ลากเธอตรงดิ่งขึ้นไปยังบันได โดยไม่ออมแรงเลยแม้แต่นิดเดียว
และคราวนี้ศวิตาก็ทนไม่ไหวเมื่ออีกฝ่ายเล่นลากเธออย่างไม่สนใจอะไรสักนิด แถมบีบข้อมือเธอแน่นจนอดคิดไม่ได้ว่าเขาพยายามจะป่นกระดูกเธอด้วยมือเปล่า สุดท้ายความเจ็บก็ทำให้หญิงสาวโอดครวญขึ้นมาจนได้
“โอ๊ย ดึงเบาๆ ได้ไหม คนนะไม่ใช่วัวใช่ควาย จะลากแรงไปไหน” มิวายที่จะจิกกัดอีกฝ่าย ใจจริงอยากจะตะโกนใส่หน้าเขาว่าจับเธอเบาๆ ก
