เมื่อศิรดาขอตัวไปเข้าครัวตามกิจวัตรประจำวันของเธอ พายุก็ยินยอมปล่อยตัวหญิงสาวไปแต่โดยดี แถมยังส่งยิ้มใสซื่อให้แก่หญิงสาวขณะมองตามหลังเธอไปจนลับสายตา
สำหรับเขาในตอนนี้แล้ว ศิรดาก็เป็นเพียงแค่ของเล่นชั่วคราว เป็นหมากในมือที่ใช้ฟาดฟันกับศัตรูเท่านั้น
ผู้หญิงโลเลอย่างเธอ...เขาไม่คิดจะรักอย่างเด็ดขาด แต่เพราะเธอมีประโยชน์ แถมตอนนี้ก็ยัง 'ใหม่' สำหรับเขาอยู่พอสมควร พายุจึงไม่คิดที่จุทิ้งหญิงสาวไปในยามนี้ แม้ถ้าจะเทียบกันแล้ว เธอดูเหมือนจะเริ่มหมดประโยชน์สำหรับเขาแล้วก็ตาม
พายุลุกขึ้นยืน เขาก้าวเดินเร็วๆ ตรงไปยังห้องนอนของตนเอง เมื่อปิดประตูเรียบร้อยจนแน่ใจว่าปลอดภัยไม่มีใครอยู่แถวนี้ ชายหนุ่มจึงหยิบโทรศัพท์แล้วติดต่อกับลูกน้องฝีมือดีของเขา...ที่เคยส่งไปก่อกวนและทำร้ายไอ้พีทเมื่อคราวก่อนอย่างรวดเร็ว
เมื่ออีกฝ่ายกดรับสาย เขาก็เรียกชื่อฝ่ายนั้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ศักดิ์”
“ครับนาย” ศักดิ์ตอบ
