“พี่หมอกดูท่าจะทำอาหารเก่งนะคะ”
เสียงเอวาดังลอดออกมาจากในครัว โดยที่แพรวากำลังพับผ้าเตรียมเก็บเข้าตู้อยู่ที่ห้องนั่งเล่น
เธอเดินนำไม้แขวนออกไปวางไว้ที่ราวเหมือนเดิม หลังจากฝนตั้งเค้ามาแต่ไกล จนต้องรีบวิ่งเก็บผ้ากันก่อนหน้านี้
ร่างบางเดินนำผ้าไปเรียงพับไว้ในตู้เสื้อผ้า ก่อนจะเดินไปที่ห้องครัว แล้วเห็นว่าเอวากำลังให้ความสนใจในอาหารที่สายหมอกกำลังทำ จนเดินตามเขาอย่างลืมตัว
“พี่หมอกซื้อกุ้งมา จะทำอะไรคะ” เอวาเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ ในดวงตาสุกใสกลมโตเป็นประกายเมื่อได้เห็นของกิน
“ข้าวผัดกุ้งครับ” สายหมอกตอบกลับ ขณะที่ผ่าหลังกุ้งแล้วล้างน้ำอยู่
“แต่แพรแพ้กุ้งนะคะ” เอวากะพริบตาสองสามที พลางยิ้มแห้งใส่คนตรงหน้า
“อ้าวเหรอ” พ่อครัวมื้อนี้หันหน้ามองแพรวา ก่อนจะยิ้มเจื่อนที่เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะกินเผื่อเอง” นักกินจุเสนอตัวด้วยการยกมือขึ้น
“แล้วอย่ามาบ่นนะว่า
