พันธะรักสามีมาเฟีย |20+

1 | จุดเริ่มต้น

# เวลา 21:30 น.

" ที่นี่งั้นเหรอ? "

มินตราหรือมิน หญิงสาวผมดำยาวสลวยถึงกลางหลังบวกกับเครื่องหน้าที่สวยหวานจนใครๆที่เดินผ่านต้องเหลียวมอง ทว่าความสวยนี้ไม่ได้เห็นกันง่ายๆ เพราะชีวิตประจำวันของเธอนั้นมีแต่งานกับงาน วันๆก็ได้แค่สวมแว่นหนานั่งอยู่หน้าจอคอม นานปีจะได้แต่งตัวสวยอย่างตอนนี้

" ไม่ผิดแน่นอน " มินตรามองหน้าจอมือถือสลับกับคลับวีไอพีสุดหรูที่เพื่อนสนิทส่งพิกัดมาให้

0.0! ท่าทางของเธอดูตกใจอยู่ไม่น้อยกับร้านที่เพื่อนรักเลือก แค่ภายนอกยังดูลึกลับน่ากลัวขนาดนี้ ภายในจะน่ากลัวขนาดไหนนะ จะเหมือนในหนังซีรีย์ที่เธอเคยดูหรือเปล่า หญิงสาวคิดไปเองจนไรขนอ่อนลุกชัน

ขาเรียวบนส้นสูงแทบจะไม่กล้าก้าวเข้าไปเมื่อเห็นกลุ่มชายชุดดำมากมายเดินเข้าไปด้านใน บรรดาสาวๆที่เข้าไปก็ล้วนแต่แต่งตัวดูดีมีระดับจนตัวเธอดูดรอปไปเลย ความมั่นใจอันน้อยนิดที่มีอยู่ลดลงไปเป็นเท่าตัว

" ทำไมต้องมาฉลองในสถานที่แบบนี้ด้วยเนี่ย! "

มินตราบ่นในใจพร้อมกับก้าวเดินเข้าไปด้านในอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะวันนี้เป็นวันปาร์ตี้สละโสดของฐิสาเพื่อนสนิทที่คบกันตั้งแต่มอปลาย หากเป็นคนอื่นคนไกลเธอคงไม่ออกมาจากบ้านแน่ๆ ยิ่งเป็นสถานที่แบบนี้ยิ่งไม่มีทางที่เธอจะมาเหยียบได้

น่ากลัวชะมัด ! ขาเรียวก้าวเดินเข้าไปด้านในด้วยท่าทางประหม่า ผู้คนที่เดินผ่านเริ่มลดลงเรื่อยๆ เมื่อเข้ามาถึงด้านใน ทางแยกที่มีเพียงแสงไฟสลัวทำเอาหญิงสาวขมวดคิ้วเป็นปม ยิ่งก้าวเข้าไปลึกเท่าไหร่หัวใจของเธอก็เต้นแรงมากขึ้น ภาพหนุ่มสาวคลอเคลียและนัวกันมีแทบจะทุกมุมของคลับ

ทำไมพวกเขาไม่อายบ้างเลยนะ หรือว่าคนเมาสามารถทำได้ทุกอย่างโดยไม่สนใจใคร หญิงสาวผู้ไร้ประสบการณ์ด้านความรักได้แต่นึกสงสัยและขนลุกขนชันไปด้วย

Line!!!

ฐิสาเพื่อนรัก : ไปหลงอยู่แถวไหนเนี่ย ให้ฉันออกไปรับไหม

เนื่องจากเสียงเพลงในคลับมันดังมาก ทั้งสองคนจึงต้องคุยกันผ่านแอปไลน์

มินตรา : เข้ามาด้านในแล้ว กำลังจะเดินไปโซนวีไอพี

ฐิสาเพื่อนรัก : โอเค เลี้ยวขวามาเลย ห้องสุดทางเดิน

มินตรา : โอเค ๆ

ฐิสาเพื่อนรัก : ด่วนๆ เลย เพื่อนๆ รอเธอคนเดียว

มินตรา : อิโมจิโอเค

พอตอบข้อความเพื่อนรักแล้ว ขาเรียวก็รีบก้าวตรงไปตามทางทันที ความรีบร้อนในการเดินบวกกับการก้มหน้าเก็บมือถือเข้ากระเป๋าทำให้หญิงสาวไม่ทันมองทาง

ปึก!!

ร่างสวยปะทะเข้ากับคนตัวสูงอย่างแรงจนเสียหลักทั้งคู่ โชคดีมากที่เขาช่วยประคองร่างของเธอไว้ด้วยแขนเพียงข้างเดียว เพียงแค่นั้นก็ทำให้คนตัวเล็กสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย

" ขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่ทันมอง…"

0.0!

ใบหน้าหล่อเหลาที่เข้าใกล้ในระยะประชิดทำเอาหญิงสาวหยุดชะงักไป สัมผัสที่แนบแน่นขึ้นก็ทำให้เธอแทบจะลืมหายใจ ความหล่อของเขาสะกดเธอจนเผลอจ้องมองอย่างลืมตัว

ตึกตักๆ หัวใจดวงน้อยเต้นระรัว ชีวิตที่ผ่านมายี่สิบกว่าปีไม่เคยได้ใกล้ชิดผู้ชายแบบนี้มาก่อนเลย โดยเฉพาะผู้ชายที่มีสายตาทำลายล้างคนนี้ ใบหน้านิ่งของเขาดูมีเสน่ห์น่าค้นหา

" เป็นอะไรไหม? "

เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ สายตาคมที่เคยสบตากันกลับเลื่อนไปมองริมฝีปากชมพูระเรื่อน่าจูบ

" ฉันไม่เป็นไรค่ะ แล้วคุณล่ะคะ "

น้ำเสียงหวานน่าฟังบวกกับสายตาที่ดูเป็นห่วงเป็นใยของเธอทำให้เขานึกอยากเป็นอะไรสักอย่างขึ้นมาเสียอย่างนั้น

สองสายตาผสานกันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่หญิงสาวจะเป็นฝ่ายหลบตาแล้วพาตัวเองออกจากอ้อมแขนของคนตัวสูง

" ต้องขอโทษอีกครั้งนะคะ "

เธอก้มหัวเล็กน้อยเป็นการขอโทษเขาอย่างจริงใจ แต่เขากลับไม่ได้ตอบกลับแต่อย่างใดแล้วยังเดินออกไปราวกับมีเรื่องด่วน ทำไมถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น ?

ครืดๆ ข้อความที่เข้ามาทำให้มินตราสลัดใบหน้าหล่อเหลาออกจากหัวแล้วก้าวต่อไปยังที่หมาย

…

ทางด้านมาเฟียหนุ่มก้าวเดินออกมาขึ้นรถหรูโดยที่ยังมีกลิ่นหอมละมุมจะหญิงสาวที่บังเอิญเดินชนก่อนหน้านี้ ยอมรับว่าเธอสวยถูกใจเขาเป็นอย่างมาก เธอสวยหวานจนอยากจับโยนขึ้นเตียง

"ผู้หญิงเมื่อกี้เป็นลูกสาวของคุณสุรทินครับ "

"ลูกหนี้เก่าเราน่ะเหรอ "

" ใช่ครับ ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะอยู่ในการดูแลของสุรพลครับ "

รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าหล่อที่อยู่ๆก็มีสาวสวยเข้ามาให้ลิ้มลอง ไม่ว่าจะสวยแค่ไหนก็เป็นได้แค่ที่ระบายอารมณ์แค่นั้น เพราะหัวใจของเขาในตอนนี้มันมีแค่อดีตคนรัก