พลอยระวีหันมองเสี้ยวหน้าคนที่กำลังขับรถอย่างไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไรกันแน่ สองปีที่เธอทนทุกข์ทรมานและพยายามลืมหน้าเฮฟเว่นให้ได้ มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยเมื่อชายหนุ่มกลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง ภาพความทรมานก็กลับมาฉายชัดให้ได้ตอกย้ำ ซ้ำเติมความผิดพลาดในชีวิตตัวเอง
“นั่นมันก่อนที่ผมจะรู้ว่าคุณมีลูกกับผม” เฮฟเว่นหันมามองหน้าหญิงสาวเพียงเล็กน้อย แล้วกลับไปมองถนนตามเดิม
“ถ้าคุณคิดจะเอาลีโอไปจากฉัน ก็หยุดฝันได้เลย ฉันไม่มีทางยกลูกให้คุณแน่”
“ผมไม่ได้ต้องการแค่ลูก แต่ผมต้องการแม่ของลูกด้วย” ชายหนุ่มโพล่งขึ้นทันควัน นึกอยากจะจับหญิงสาวลงโทษนักที่เอาแต่คิดเองเออเองไปเสียหมด ราวกับมองเขาเป็นปีศาจร้ายที่จ้องแต่จะทำร้ายเธอให้ได้
“แต่ฉันไม่ต้องการคุณ คุณเห็นฉันเป็นแค่ของเล่นมาโดยตลอด ความสัมพันธ์ของเรา มันไม่มีอะไรเลยนอกจากเรื่องนั้น”
พลอยระวีพยายามย้ำเตือนตัวเองในใจว่าอย่าหลงคำหวานของคนตัวโต เพรา
