44

1302 คำ

“คุณเฮฟเว่นอย่าค่ะ” พลอยระวีเริ่มใจเต้นเร็วอีกครั้งเมื่อปทุมถันข้างหนึ่งถูกชายหนุ่มใช้นิ้วสะกิดเย้าแหย่ เธอยอมรับว่าการกระทำของเขามีผลต่อความรู้สึกเธอเป็นอย่างมาก และเธอรู้ดีว่าหากปล่อยให้เขาสัมผัสเธอต่อไปเรื่อยๆ แบบนี้เธอเองก็อาจห้ามใจไม่อยู่ได้เช่นกัน “อย่าห้ามผมเลยนะพลอย” เฮฟเว่นพูดพร้อมกับประกบจูบริมฝีปากหญิงสาวราวกับจะสั่งให้เธอหยุดพูด และมันก็ทำให้เธอสติเลือนรางได้อีกครั้ง พลอยระวีหลงใหลไปกับรสจูบที่ชายหนุ่มมอบให้จนไม่ทันได้รู้ตัวว่ามือข้างหนึ่งของเขาได้เอื้อมไปปลดตะขอบราเซียด้านหลังจนหลุดออกจากกัน เฮฟเว่นใช้แขนหนึ่งข้างประคองหลังของหญิงสาวไว้ ในขณะที่อีกข้างก็วกกลับมากอบกุมอกอวบใหญ่เกินตัวของเธอที่ตอนนี้ไร้ซึ่งบราเซียโอบอุ้ม เขาบดขยี้ยอดปทุมถันของหญิงสาวจนเธอต้องบดกายเข้าหาเขาด้วยความเสียวซ่านอย่างลืมตัว “อื้อ…” พลอยระวีเผลอครางออกมาด้วยความสั่นสะท้าน เธอไม่ได้ถูกเขาสัมผัสมานานนั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม