ตอนที่ 10
วันต่อมา ปุณณภพไม่ปล่อยให้เวลาล่วงเลย เขาเดินเข้ามาหามธุสรที่กำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวของเธอ
“อรุณสวัสดิ์ครับ คุณน้ำหวาน” เสียงทุ้มเอ่ยทักทายพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
มธุสรเงยหน้าขึ้นจากเอกสารในมือ เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นเขา
“มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณปุณณภพ” เธอเอ่ยถามตามมารยาท ก่อนจะก้มหน้าลงเพื่ออ่านเอกสารในแฟ้มต่อไป
“ผมมาทวงสัญญาครับ” ปุณณภพตอบ เธอนิ่งไปจนเขาต้องเอ่ยขึ้นมา
“จำได้ไหมครับ..ว่าเมื่อวานเราตกลงอะไรกันไว้”
มธุสรยังคงนิ่ง แต่ก็พยายามครุ่นคิด เธอนึกถึงข้อตกลงที่เธอจำใจต้องยอมรับข้อเสนอของปุณณภพเมื่อวานนี้ เธอรู้ดีว่าถ้าพ่อของเธอรู้เรื่องนี้ขึ้นมา เธอจะต้องโดนดุอย่างหนักและห้ามขับรถอีกเป็นแน่ กว่าที่พ่อจะยอมให้เธอขับรถไปไหนมาไหนเองได้ตามลำพังก็แสนจะยากเย็น และยิ่งถ้าปุณณภพไปบอกพ่อเธอแบบนั้น เธอต้องถูกสั่งห้ามอีกแน่ ๆ
“ฉันจำได้ค่ะ” เธอตอบเสียงเรียบ
