น้ำเหนือนั่งวาดแปลนบ้านขณะเอนซบอยู่บนตัวชายหนุ่ม อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าทั้งเธอและคุณสิงห์ก็จะจับมือเข้าสู่ประตูวิวาห์ และสถานะของเราก็จะเปลี่ยนไปเป็นคู่สามีภรรยา
ความสัมพันธ์ของคุณแม่สามีและชายหนุ่มดีขึ้นกว่าเดิมมากทว่าเขาก็ยังคงขีดเส้นเว้นระยะห่างกับมารดา ซึ่งเรื่องนี้หญิงสาวเข้าใจดี แค่เพียงทั้งสองกลับมาพูดคุย ถามไถ่ความเป็นอยู่ย่อมดีกว่าห่างเหินแบบเมื่อก่อน
ส่วนเรื่องครอบครัวของเธอก็ต่างพากันยินดีในเส้นทางความฝันการเป็นสถาปนิก แถมยังช่วยซัปพอร์ตทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องการบริหารงานบริษัทที่เธอไม่ถนัด
“หนูอยากให้มีสวนหย่อมเล็กๆ ตรงนี้ด้วย”
“ตามใจหนูเถอะ”
“คุณสิงห์ช่วยดูให้หน่อย นี่เรือนหอของเรานะคะ”
“ฉันอยู่ได้ทั้งนั้นแหละ ขอแค่มีหนูอยู่ข้างๆ”
สิงห์ยกมือขึ้นลูบแก้มเนียนนุ่มไปมาระหว่างนั่งดูคนตัวเล็กร่างแปลนเรือนหออย่างตั้งอกตั้งใจ เวลาผ่านมานานเหลือเกินที่เราทั้งสองอยู่ด้วยกันแบบนี้
