แล้วหญิงสาวก็ยกมือขึ้นขยี้สองตาของตัวเอง ขยี้ครั้งแรกเขาก็ยังอยู่ จึงขยี้ซ้ำไปซ้ำมาห้าหกรอบ แต่สุดท้ายร่างสูงก็ยังคงอยู่ที่เดิม
เขามองมาที่หล่อน ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง และก้าวเข้ามาหา
หล่อนตัวสั่นเทา...
หัวใจเต้นแรงเหมือนกับจะกระดอนออกมานอกอก
“พี่โรม... มา... ที่นี่ได้ยังไงคะ...”
“พี่ขับรถตามมา”
หล่อนคิดว่าหลังจากเผชิญเจอกันที่โรงพยาบาลแล้ว จะไม่เจอกันอีก แต่ทุกอย่างมันกลับกลับตาลปัตรไปหมด
เขามาอยู่ตรงหน้าของหล่อน และก็กำลังก้าวเข้ามายืนใกล้ๆ
ดวงตาคมเข้มของเขาจับจ้องมองมา มองมาด้วยความเดือดดาลไม่พอใจ
หล่อนรีบตั้งสติ และก็จะถอยหลังหนี แต่เขารวบเอวเอาไว้ และกระชากเข้าไปกอดรัดแน่น
“ปล่อย... พี่โรม... ปล่อยฟางนะ”
หล่อนดิ้นรน พยายามดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการแข็งแกร่ง แต่วชิรวัฒน์ไม่ยอมให้หล่อนทำสำเร็จ
สุดท้าย ร่างแน่งน้อยก็ตกอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างแนบแน่น
กอดของเขา...
อ
