15
[AMI]
พายุพัดผ่าน
"นั่นมันหลังตกลงสำเร็จนะคะ แต่ตอนนี้เอมิไม่ได้ไปไหนนี่"
"ถอดเสื้อผ้าซะ..."
"ไม่ค่ะ ไม่! เอมิจะไม่มีอะไรกับคุณอีก ไม่เอาแล้ว~"
การสะกดจิตตัวเองครั้งนี้ยากยิ่งกว่าไวน์เข้าปาก ฉันร้อนไปทั้งตัว ถึงปากจะปฏิเสธว่าไม่ แต่มือกำชายเสื้อตัวเองอยากจะถอดอยู่ตลอดเวลา
จนเขาขึ้นมาบนเตียงแล้วเชยคางฉัน สายตาร้ายกาจกดจ้องลงราวกับร่ายมนต์สะกด แต่มันคือมนต์ดำ... มนต์ที่พร้อมจะทำลายฉันแหลกเป็นจุณ
ขอร้องล่ะ... ต่อต้านเขา อย่ายอม ฝืนให้ได้!
"ตอนแรกฉันคิดว่าฉันเอาเธอไม่ลงอีกแล้ว แต่พอมีสายรายงานว่าพี่ชายเธอวางยาน้องสาวฉัน และหยามเกียรติพวกเรา... หึ"
ริมฝีปากสวยเหยียดยิ้มก่อนจะโน้มลงมาใกล้ๆ
"ยะ อย่าค่ะ... อย่า"
"เธอต้องโดนเหมือนที่น้องสาวฉันโดน"
'แควก!'
"ว้าย!"
เสื้อนอนฉันถูกฉีกจนขาด ก่อนที่มือหนาจะคว้าข้อมือกระชากลงไปนอนบนเตียง เขาใช้เข็มขัดที่ถือมาด้วยพันสองข้อมือฉันเข้าหากั
